Bij een duurzame samenleving denken we aan grote projecten zoals windmolenparken, zonnepanelen of afvalscheiding. Des te verrassender is de eenmansactie van Nico van Asdonck uit Linschoten: ‘Dagboek van het zwerfvuil’.
Vóór corona ging Nico altijd op de fiets naar zijn werk in Utrecht. Het viel hem op hoeveel zwerfafval hij langs de weg zag liggen en op een dag besloot hij om elke keer drie dingen op te rapen.
Dagboek
“Drie dingen, dat is te overzien” zo vertelt hij. “Ik ben wel selectief in wat ik opraap, ondanks de tuinhandschoenen die ik altijd in mijn fietstas heb. Voor ik het thuis weggooi, maak ik een foto van wat ik die dag heb meegenomen. Die gaat in mijn ‘Dagboek van het zwerfvuil’. Ik doe dit nu twee jaar en heb een fotoboek vol.”
Fantablikjes, Fristi pakjes, AA-flesjes en waterflesjes, maar ook plastic doosjes waar broodjes in hebben gezeten en de laatste tijd mondkapjes.
“Wat ik het meeste zie zijn blikjes Red Bull. Ze worden al fietsend weggegooid, maar ook zag ik een automobilist die voor het stoplicht stond en een blikje in de berm van de Reinaldaweg gooide.”
Denk eens na
Het mooie bij Nico is dat er geen enkele agressie voelbaar is, het is vooral zijn verwondering over dit soort gedrag, dat de boventoon voert en zijn overtuiging dat kleine dingen er toe doen om iets groters te bereiken.
“Op mijn 19e werkte ik voor de plantsoenendienst in Hillegom en daar drong ineens tot me door wat een rotzooi de mensen in de plantsoenen achterlaten, voordat het door betaalde werkkrachten wordt opgeruimd.”
“Kortgeleden raapte ik een blikje op van de straat. Er reed een groepje jongeren langs, zij draaiden zich om en keken mij verbaasd aan toen ze zagen dat ik het blikje in mijn fietstas deed. Ze zeiden niets, toch hoop ik dat mijn gedrag ze aan het denken zet.”
“Ik heb ook bewondering voor de oprichtster en de vrijwilligers van de Zwerfvuilambassadeurs, die met hun prikstok wekelijks zwerfvuil opruimen, want ik kies de makkelijke weg”, zegt Nico.” Doe mijn eigen kleine ding.”
Snuffelfiets
“Ik rijd op een snuffelfiets”, zegt Nico terloops. “Een klein kastje aan mijn stuur zendt data naar het RIVM, waardoor dingen als fijnstof, temperatuur, luchtvochtigheid en kwaliteit van het wegdek, op de fietsroutes vastgelegd worden. Blauw is weinig fijnstof, rood is het andere uiterste. Zodra mijn fiets in beweging is, gaat het apparaatje meten. Op de wifi is te zien waar ik geweest ben. Kijk hier, bij de Hollandse Kade, daar is een donkergele streep. Ik had een lekke band en er stopte een tweetakt scooter om hulp te bieden. En waar houtkachels branden zie ik ook dat de rookontwikkeling invloed heeft op de resultaten, maar de interpretatie van de cijfers laat ik aan het RIVM over. De proef met de snuffelfietsen is in 2019 begonnen met 30 deelnemende fietsers. Nu ik niet meer naar mijn werk ga, compenseer ik het gemis aan kilometers door driemaal per week 40 km te fietsen."
Op de website snuffelfiets.nl is uitgebreide informatie te vinden over dit project.
Voor Duurzaam Montfoort zijn de zonnepanelen, windmolenparken en geïsoleerde woningen belangrijke onderwerpen, maar juist omdat veel kleine dingen iets groots maken, zijn 'Het dagboek van het zwerfvuil' en de snuffelfiets voorbeelden, die laten zien dat initiatief op micro niveau onmisbaar is om onze leefomgeving te verbeteren.
- De foto is gemaakt door Gijs Possel.
